متهم که در زمان قتل ۱۶ ساله بود، بعد از ازدواج در افغانستان به ایران آمد و با همسر و خانواده شوهرش در ایران زندگی می‌کرد و در نهایت تصمیم به قتل همسرش گرفت.
یک سال قبل خبر قتل مرد جوانی به نام رحمان به پلیس داده شد. خانواده رحمان به پلیس گفتند عروس‌شان به نام زیبا تماس گرفته و گفته رحمان را به قتل رسانده است. وقتی ماموران به محل رفتند با جسد خون‌آلود رحمان مواجه شدند. زن نوجوان بدون هیچ مقاومتی به ماموران گفت شوهرش را کشته و جسدش را به حمام برده و خون‌ها را شسته و بعد هم خانواده شوهرش را باخبر کرده‌است.
زیبا در تمام مراحل بازجویی ادعا کرد خودش به تنهایی مرتکب قتل شد. پرونده تکمیل و برای رسیدگی به دادگاه ارسال شد. در جلسه رسیدگی که در شعبه ۵ دادگاه کیفری استان تهران برگزار شد، اولیای‌دم درخواست قصاص کردند.
سپس زیبا در جایگاه قرار گرفت. او گفت: اتهام قتل را قبول دارم اما متوجه نبودم چه کاری انجام می‌دهم. وقتی در افغانستان بودم عاشق پسری شدم و با او ارتباط داشتم. پدرم بدون اینکه به من بگوید شیربها گرفته و من را به رحمان داده بود. من این موضوع را نمی‌دانستم. وقتی پدرم فهمید من پسری دیگر را دوست دارم گفت باید این ارتباط را قطع کنی چون من پول زیادی از رحمان گرفتم و آن را خرج کردم و نمی‌توانم پول را پس بدهم. من قبول نکردم اما پدرم مرا مجبور به این کار کرد.
متهم گفت: من را به زور به رحمان دادند و به ایران فرستادند. چندین بار قهر کردم و به خانه خواهر و برادرم رفتم اما آنها از من خواستند به خانه خودم بروم و مراقبتی از من نکردند. روز حادثه با همدستی پسری ایرانی به نام مهران شوهرم را کشتم البته در قتل تنها بودم و او به من کمک کرد که جسد را به داخل حمام ببرم و در آنجا خون‌ها را بشویم. قرار بود من در ازای کمک این پسر طلاهایم را به او بدهم که چون بازداشت شدم این کار انجام نشد.
بعد از اعترافات این دختر قضات شعبه ۵ دادگاه کیفری استان تهران وارد شور شدند و متهم را با توجه به اینکه نوجوان است و حرمت عمل ارتکابی را نمی‌دانست به ۵ سال حبس و پرداخت دیه و اخراج از ایران محکوم کردند.